ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε΄
Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Γεννήθηκε γύρω στο 1745 στη Δημητσάνα από γονείς άσημους και φτωχούς. Η φιλομάθειά του όμως τον ώθησε στη σπουδή. Σπούδασε αρχικά στη σχολή της γενέτειράς του και από το 1765 για δύο χρόνια στην Αθήνα. Με τη βοήθεια ενός θείου του, νεωκόρου στη Σμύρνη, μπόρεσε να φοιτήσει άλλα πέντε χρόνια στο περίφημο Γυμνάσιό της. Ήταν όμως φύση όχι μόνο φιλομαθής, αλλά και ασκητική. Αναθρεμμένος σε κλίμα παραδοσιακό-ησυχαστικό, ακολούθησε το χάρισμά του και στράφηκε στο μοναστικό βίο. Τον έρωτά του για το μοναχισμό ενίσχυσε η περίφημη Μονή Φιλοσόφου στην πατρίδα του και η από την παιδική ηλικία σχέση του μαζί της. Η κουρά του έγινε στις Στροφάδες και πήρε το όνομα Γρηγόριος. Στη συνέχεια θα σπουδάσει στην Πατμιάδα Σχολή (θεολογία και φιλοσοφία) κατορθώνοντας να αποκτήσει υψηλή για την εποχή παιδεία. Ξαναγυρίζει στη Σμύρνη, όπου χειροτονείται διάκονος από τον Σμύρνης Προκόπιο, υπηρετώντας ως αρχιδιάκονός του.
Γρήγορα όμως γίνεται πρεσβύτερος και πρωτοσύγκελος. Το 1785 ο Προκόπιος εκλέγεται Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Γρηγόριος χειροτονείται επίσκοπος και ανέρχεται στο Μητροπολιτικό θρόνο της Σμύρνης. Η πλούσια δραστηριότητά του τον κάνει πλατιά γνωστό και γι’ αυτό το Μάιο του 1797, μετά τη χηρεία του Οικουμενικού Θρόνου, εκλέγεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ως Γρηγόριος Ε΄. Η παραμονή του στον Οικουμενικό Θρόνο συνδέεται με πλήθος περιπετειών και δυσχερειών. Αυτό φαίνεται και από την ανώμαλη πορεία της πατριαρχίας του. Εκθρονίζεται και εξορίζεται το 1798. Αποσύρεται στη Μονή Ιβήρων του Άθωνα, όπου μένει επτά χρόνια, επιδιδόμενος στην άσκηση και μελέτη. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1806 καλείται για δεύτερη φορά από τους αρχιερείς στον Πατριαρχικό Θρόνο.
Τα προβλήματα όμως δεν παύουν. Η αλλαγή της τουρκικής πολιτικής και η επανάσταση των Γενιτσάρων επιφέρουν και νέα πτώση του Γρηγορίου, που εξορίζεται στην Πριγκηπόνησο και το 1810 αποσύρεται πάλι στο Άγιο Όρος, όπου μένει άλλα 9 χρόνια. Εκλέγεται όμως και για τρίτη φορά Πατριάρχης (15 Δεκεμβρίου 1818) κι επιστρέφει στην Πόλη τον Ιανουάριο του 1819. Η τρίτη πατριαρχία του συνδέεται με κρισιμότατες στιγμές του Γένους. Η θέση του γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και η πατριαρχία του λήγει με τη μαρτυρική του θυσία. Αφού τη νύχτα του Πάσχα (10 Απριλίου 1821) μαζί με 8 άλλους αρχιερείς τέλεσε τη θεία Λειτουργία της Αναστάσεως, συνελήφθη, κηρύχθηκε έκπτωτος και φυλακίστηκε. Αλλά στις 3 το απόγευμα της ίδιας μέρας απαγχονίστηκε στη μεσημβρινή πύλη του Πατριαρχείου. Επί τρεις ημέρες το σώμα του έμεινε μετέωρο, δεχόμενο τους εξευτελισμούς του μανιασμένου όχλου. Μια σπείρα Εβραίοι αγόρασαν το νεκρό, τον περιέφεραν στους δρόμους και τελικά τον έριξαν στον Κεράτιο. Ο Κεφαλλονίτης πλοίαρχος Νικ. Σκλάβος, βρήκε το σκήνωμα και το μετέφερε κρυφά στην Οδησσό, όπου τάφηκε στον Ελληνικό ναό της Αγίας Τριάδος. Το Φεβρουάριο του 1871, έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του ενώ το 1921, ανακηρύχτηκε άγιος της Εκκλησίας μας. Η μνήμη του τιμάται στις 10 Απριλίου.
Δείτε το trailer της παράστασης Άγιος Γρηγόριος ο Ε’.
Φωτογραφίες από τη θεατρική παράσταση.
ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΡΓΟΥ (με σειρά εμφάνισης)
- ΔΑΝΙΗΛ ΠΑΠΑΔΑΣΚΑΛΟΣ: Μάριος Γεωργιάδης
- ΓΙΩΡΓΟΣ, μετέπειτα Γρηγόριος: Γιώργος Αλεξόπουλος
- ΑΝΘΙΜΟΣ, φίλος Γιώργου: Κυριάκος Δημητριάδης
- ΓΙΑΝΝΗΣ: Παντελής Καβουρίνος
- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Νείλος Τσίλης
- ΣΩΤΗΡΗΣ: Θύμιος Κουρκουλιώτης
- ΑΣΗΜΙΝΑ, Μάνα Γιώργου: Μαρία Βλάχου
- ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε΄: Σπύρος Νέγρης
- ΠΑΙΔΙ στο εκκλησίασμα: Ναταλία Δημητράτου
- ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ, κάτοικος Πόλης: Παύλος Παπαχρήστος
- ΔΙΟΝΥΣΑΚΗΣ, ταβερνιάρης: Σπύρος Πετικίδης
- ΧΙΩΤΗΣ, κάτοικος Πόλης: Θύμιος Παπαχρήστος
- ΠΑΤΕΡΑΣ, κάτοικος Πόλης: Δημήτρης Δημόπουλος
- ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΣΕΛΙΜ: Θανάσης Κανατσούλης
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ Τούρκος: Γιώργος Κοτζαγεωργίου
- ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ, Φιλικός: Γιώργος Ρουμπέκας
- ΔΙΑΚΟΝΟΣ Α΄: Αντώνης Φλέσσας
- ΔΙΑΚΟΝΟΣ Β΄: Τάκης Μπασιώτης
- ΑΦΘΟΝΙΔΗΣ, Γραμματέας Πατριαρχείου: Μάριος Γεωργιάδης
- ΜΙΧΑΗΛ, Υπάλληλος Πατριαρχείου: Κώστας Ρουμπέκας
- ΣΕΚΕΡΗΣ, Μεγαλέμπορος στην Πόλη: Θοδωρής Βλάχος
- ΚΟΥΜΠΑΡΗΣ, Πλούσιος έμπορος και Φιλικός: Αποστόλης Καϊλάνης
- ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ: Νίκος Καβουρίνος
- ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΑΧΜΟΥΤ: Θύμιος Παπαχρήστος
- ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΕΖΥΡΗΣ: Γιάννης Τσίλης
- ΧΑΛΕΤ ΕΦΕΝΤΗΣ: Αντώνης Φλέσσας
- ΣΚΛΑΒΟΠΟΥΛΟ: Δημήτρης Παπαδόπουλος
- ΔΕΡΚΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ: Θανάσης Κανατσούλης
- ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Γιώργος Ρουμπέκας
- ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ: Δημήτρης Δημόπουλος
- ΝΙΚΑΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ: Θοδωρής Βλάχος
- ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ: Δημήτρης Κοτζαμανίδης
- ΧΑΤΖΗ ΟΜΕΡ , Τούρκος – φίλος Πατριάρχη: Ντίνος Μπεζηργιάννης
- ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΑΡΧΗΣ: Κώστας Τσόγκας
- ΚΕΣΕΔΑΡΗΣ, Αρχιδήμιος: Αποστόλης Καϊλάνης
- ΤΟΥΡΚΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: Νίκος Σωτηρίου
- ΤΟΥΡΚΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: Γιάννης Σταμελόπουλος
Έκτακτη συμμετοχή ο Χρήστος Σουφρίλας
Λοιποί συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Συλλογική προσπάθεια
Διασκευή σεναρίου: Ζωή Ρέλλου
Διδασκαλία ρόλων: Ντίνος Μπεζηργιάννης
Μουσική επιμέλεια: Παύλος Παπαχρήστος
Σκηνογραφία: Ξανθή Αυγέρη
Επιμέλεια φωτισμού: Ιωάννα Ρέλλου
Επιμέλεια κοστουμιών: Ιουστίνη και Μαρία Αλεξοπούλου
Επιμέλεια αμφιέσεων: Γιάννης Τσίλης, Αφροδίτη Μπεζηργιάννη
Επιμέλεια βιντεοπροβολών: Χριστίνα Ρέλλου, Δημήτρης Χατήρας, Ελένη Σεϊτανίδη
Τεχνική υποστήριξη: Στέλιος Κουτάτζης
Φωτογράφιση: Μίλτος Βλάχος, Γιάννης Αλέφαντος
Βιντεοσκόπηση: Ελένη Σεϊτανίδη
Αφηγητής: Σπύρος Κυριάκος
Ευχαριστούμε θερμά:
Την Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου, τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το Δήμο Κορινθίων για την οικονομική ενίσχυση, τον κο Μάνο Βενιέρη του οποίου το βιβλίο «Η Μεγάλη Θυσία» αποτέλεσε την αφορμή για τη φετινή παράσταση, το Σύλλογο Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» και τη Χριστιανική Εστία Πατρών για την προσφορά των σκηνικών, τη Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου για την παραχώρηση των παραδοσιακών στολών, τον κο Ντίνο Μπεζηργιάννη για την αστείρευτη υπομονή του και τη γενικότερη προσφορά του και όσους άλλους προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους ή ενίσχυσαν οικονομικά την προσπάθειά μας.
