Χριστουγεννιάτικη Γιορτή 2014

Φέτος η Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 22-12-2014 αποτέλεσε τον προάγγελο της Θεατρικής Παράστασης “Λέλα Καραγιάννη, η Μπουμπουλίνα της Κατοχής” που παρουσίασε το Κέντρο Νεότητας στις 26,27,28 και 29 Δεκεμβρίου 2014.

Στο πρώτο μέρος η κ. Ελίνα Μαστέλλου-Γιαννάκενα παρουσίασε το βιλίο “Λέλα Καραγιάννη, η θρυλική γιαγιά μου” της συνονόματης εγγονής της Λέλας Καραγιάννη, Λέλα Βυρ. Καραγιάννη, μιλώντας για τη ζωή και το έργο της ηρωίδας κατά την περίοδο της Κατοχής.

Στο δεύτερο μέρος, παρουσιάστηκε το θεατρικό δρώμενο “Τα Χριστούγεννα της Κατοχής”.

Μια παρέα παιδιών συζητούν σε μια πλατεία για τα δώρα που θέλουν να αποκτήσουν φέτος τα Χριστούγεννα… Ξαφνικά στο ίδιο μέρος εμφανίζεται μια άλλη παρέα από φτωχά και πεινασμένα παιδιά που αναζητούν λίγη τροφή… είναι τα παιδιά της γερμανικής κατοχής του 1941-1944. Οι δύο παρέες συναντιούνται και αρχίζουν να συζητούν… Τα παιδιά της κατοχής αφηγούνται τα βιώματά τους, τον τρόπο που περνούσαν τις γιορτές και τραγουδούν τα κάλαντα με στίχους βγαλμένους από την πείνα, τη φτώχια αλλά και την ελπίδα για την ελευθερία… Τα παιδιά του σήμερα παίρνουν πολλά διδάγματα και αναθεωρούν…

Α) Κάλαντα Χριστουγέννων Κατοχής

Χριστουγέννων αδελφοί μου και Φωτών παραμονή και στο σπίτι μας δεν βρίσκεις ούτε μπουτσά ψωμί.

Οι ανθρώποι πεινασμένοι, μες στους δρόμους περπατού(ν), των μανταρινιών τα φύλλα τρων για να ‘ποστομωθού(ν).

Και τθυμούνται οι κα(ϋ)μένοι τις παλιές καλές χρονιές που γυρίζασι στα σπίτζια με γεμάτες αγκαλιές.

Μέρες, νύχτες τώρα λένε, ότι θα μας δώσουνε, από τζυο κιλά πατάτες, δια να μας σώσουνε.

Ο Θεός (ν)α τους φωτίσει, όλους τους εμπόρους μας,

για να μας τις δώκου(ν) (α)πόψη, να σώσουν τους ανθρώπους μας.

Ελπίζετε ως το Πάσχα, πεινασμένα μου παιτζιά, πόλεμος να τελειώσει να ‘χουμε πολλά ψωμιά.

Και να κάμουμε αυγούλλες, φτάζουμα πολλά, πολλά, κι ‘αλαζάρους ένα μπόϊ, για να τρώμε μια (ε)βδομά(δα).

Μιλητά: Και του χρόνου. Έτη πολλά.

 Β) Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, φέτος δεν έχουμε ψωμιά,

Χαρούψα κοπανούμε και την πείνα μας ξεχνούμε.

Άλλα τα κάμνουν χαλουβά, άλλοι τα κάμνουν μπακλαβά,

Τα κάνουν και πιτθάκια για τα ψο μικρά παιδάκια.

Και μη χολιάτε πλιό, παιτζά, εμείς να είμαστε καλά,

Θα ‘ρτει και η καλοχρονιά, Θα’ρτει κι’ ευτυχία και θα πάψουν τα δελτία!